Dag 18: Saint-Jean-Pied-de-Port - Urroz 67 km
Door: Wim Raaijmakers
Blijf op de hoogte en volg Wim
16 Juni 2017 | Spanje, Urroz
Om 11.30 uur bereikten we de top, Ibaneta op 1057 m, en we waren er letterlijk en figuurlijk in de wolken. Anderhalve kilometer verderop was de eerste gelegenheid om koffie te drinken en geloof maar dat die lekker was, met een stuk gebak erbij. Leuk was het daar weer twee fietsers te ontmoeten, die we in Noord Frankrijk ook gezien hadden. Ook daar hebben we onze eerste Spaanse stempel gehaald op een pelgrimslocatie nabij de tourist information.
Marianne fietste nog een stukje mee, tot aan Espinal, 7/8 km verderop, waar een heerlijke lunch gereed stond. Overal was aan gedacht, goed gedaan Jo en René. Ondertussen had René ter plaatse een overnachting geregeld in Urroz-Villa, zo’n dertig km verderop. Na de inwendige mens versterkt te hebben, nam Jo het fietsen over en zijn we om 13.30 uur vertrokken richting Urroz.
Het was nu prettig om te fietsen, want zo koud en nat als het ’s morgens was, zo warm en droog was het ’s middags. We reden langs akkers en korenvelden en weldra begon ons boerenhart sneller te kloppen, toen we de geur van het gedorste koren roken. We genoten beiden van de omgeving, de rust en de prachtige uitzichten. Ook de bergen werden steeds grootser.
Het fietstempo lag best hoog, omdat we, afgezien van enkele klimmetjes, voornamelijk gingen dalen. Soms met snelheden van boven de 40 km, toch even billen knijpen door deze snelheden. Juist door deze snelheden bereiken we Urroz-Villa al om 15.15 uur en werden we door René en Marianne op een terras ontvangen met een lekkere kop koffie. Overigens was dit een klein dorpje met een kerk, café, restaurant, een hotel en een tiental huizen.
We hebben ons hotel opgezocht, onszelf opgefrist, een pilsje gaan drinken om daarna lekker uit eten te gaan. Maar, wat we niet wisten, is dat de meeste restaurantkeukens in Spanje pas om 21.00 uur open gaan. Dus nog even honger lijden!!!!!!!!
P.S. Na afloop van de dag kwam ik er pas achter waarom Marianne zo gemakkelijk de beklimmingen nam: ze had een speciaal geprepareerde lichtgewicht fiets van haar vriendin geleend, ze was enkele keren met haar personal trainer in Nederlands heuvelachtig terrein wezen trainen en had de nodige (fietservarings) adviezen van haar man meegekregen.
-
17 Juni 2017 - 22:16
Henriette Van Der Ven:
Hoi hoi Wim, Jo, Rene en Marianne
heel veel plezier met z'n allen en zet 'm op de laatste kilometerssss.....
groetjes Henriette.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley