Dag 12: Château-Garnier - Lémerie 125 km

Onze dag begon een half uur eerder, om 7.00 uur, omdat we ook eerder wilden vertrekken om de voormiddag effectiever te benutten. Om 8.15 uur vertrokken Hettie en ik vanuit Château Garnier richting Charroux, ruim 20 km verderop, waar Frank het zou overnemen. Vanaf het begin was de temperatuur al best aangenaam, zodat we geen extra jas nodig hadden. Wederom zag de omgeving er erg leuk uit, mooie paden, rustige wegen én weinig heuveltjes. Én wat ook belangrijk is dat de route goed te volgen was uit het boekje.

Voor 10 uur waren we al in Charroux en hebben we onder de toren van de Abbey St Saveur de Charroux gezellig koffie en thee zitten drinken en bij de naastgelegen touristinformation de zoveelste stempel weten te bemachtigen.

Frank nam het fietsstokje weer over en alsof de duvel ermee speelt begon de route weer met een klim. Vóór dat we in Gourson, onze lunchplaats, waren hadden we zo al 4 klimmen gehad van 5 – 8 % Maar na iedere klim volgt natuurlijk weer een afdaling om weer even bij te tanken. Eigenlijk vindt hij het ook wel leuk, want steeds vertelt hij over zijn plannen om de Alp d’Huez en/of de Mont Ventoux eens te gaan beklimmen. Is dit toch al vast een mooie voorbereiding.

Gourson, bij de kerk linksaf. Daar had Hettie post gevat voor de geplande lunch. Uiteraard had ze weer voor van alles gezorgd, maar nu moesten we het zelf nog klaarmaken. Stokbrood met kruidenboter, kaaspuntjes, komkommer en tomaat. Hoe gezond zijn we dan bezig? Gelukkig konden we even uit de zon, want die was ondertussen brandend heet, over de 30 graden.

Langs verschillende dorpjes, een soort natuurgebied en snelle wegen, troffen we Frank midden in de Brie, een dorpje langs de route. Hier werden de laatste plannen afgestemd en gingen we proberen om Ronsenac te halen, want daar waren ook best veel overnachtingsmogelijkheden. Hettie op zoek en Frank en ik op de fiets.
Hettie kocht ondertussen in een supermarkt het een en ander vlees voor de barbecue. Daar was het nu wel weer voor.

We hoorden steeds maar niks en zaten al op een terrasje in Ronsenac toen Hettie ons zomaar trof met goed en slecht nieuws. Het goede was dat ze overnachting gevonden had, het slechte dat we sowieso nog 8 km moesten fietsen. Geen probleem met een lekkere barbecue in het vooruitzicht.

We verbleven op een pleisterplaats bij Peter en Linda, waar ze alleen overnachting boden aan Nederlanders of Nederlandse pelgrimgangers. Het plaatsje heette Lémerie.

Nou hadden we toch wel voort meer gefietst dan gepland – 125 km totaal. Dus snel douchen. Frank had de kolen al gloeiend, Hettie alle voorbereidingen getroffen en ik kon gelijk starten met een heerlijke hamburger. Daarnaast waren er nog varkens- en kalkoenspiezen. We hebben ons allemaal rond gegeten en gedronken, volop nieuwtjes uitgewisseld en toen Hettie haar fles vin rouge van 13 % leeg had, zijn we allen als een blok in slaap gevallen.