Dag 3: Pollare - Rumegies 90 km

Donderdag 1 juni begon weer bijtijds: om 7.00 uur opstaan, 7.30 ontbijt en proberen om 8.00 uur te vertrekken. Door een gezellige babbel met gastvrouw Magda waren we niet op tijd weg en pas om 8.30 uur op de fiets.

De route hadden we 's avonds voorbereid en we zouden tot Geraardsbergen via het jaagpad langs rivier de Dender gaan. Dit verliep erg voorspoedig, lekker rustig, mooie omgeving en (nog) geen glooiingen. Lekker tempo en karren maar.
Maar bij de eerste de beste stop in Lessines ging het plots zo steil omhoog, dat we het laatste stuk naar het dorpsplein zelfs moesten lopen. Maar met een stevige kop koffie en een boterham konden we er weer tegen.

Voordat we vertrokken eerst nog een stempel halen voor onze credential. Omdat we de taalgrens gepasseerd waren in Deux Acren, bedacht ik in mijn beste Frans hoe ik om de stempel moest vragen. “Un tampon pour mon credential s.v.p”. Maar zeker mijnheer krijgt gij ene stempel, antwoordde de mevrouw. Had ik het ook gewoon in het Nederlands kunnen vragen. Met de stempel en een gouden jubileummunt van de stad zetten we onze tocht voort richting Tournai. En al gauw begon het zware werk, vals plat, heuveltjes en afdalingen, snelheden variërend van 8.5 tot bijna 40 km/uur. Zo gauw je gewend was aan het gemak van het dalen, kwam weer zo’n verraderlijk, soms lange, klim. Toch gaf dat een heerlijk gevoel, echt moe worden en weer lekker ontspannen verder kunnen.

Tournai werd rond 15.00 uur bereikt, waar een korte rust/drinkpauze werd gehouden en plannen gemaakt werden voor de overnachting. Dat moest ergens dichtbij de Belgisch/Franse grens zijn. Via het jaagpad langs de Schelde konden we gemakkelijk de stad verlaten en waren we in een uur tijd thv Bleharies. Hier hebben we contact gezocht met overnachtingsadressen en dat troffen we meteen. In Rumegies konden we met twee personen voor deze nacht terecht. Helemaal opgelucht werden de laatste kilometers gevreten en na zo’n 90 km werden we hartelijk ontvangen door onze gastheer en gastvrouw.

Wederom een prachtige dag, volop genoten van vele mooie dingen en we krijgen er steeds meer zin in om verder te gaan. Klein probleempje: tijdens onze lunchpauze bleek het vest van Jo “geleend” te zijn. Is nog niet terug.